အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေ၀သာလီျပည္ မဟာ၀ုန္ေတာ ျပာသာဒ္ေဆာင္ ေပါက္ေသာ ေက်ာင္းႀကီး၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္မူ၏။ ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရား သည္ နံနက္အခ်ိန္၌ သကၤန္းကို ျပင္၀တ္၍ သပိတ္သကၤန္းကို ယူေတာ္မူၿပီးလွ်င္ ေ၀သာလီျပည္သုိ႔ ဆြမ္းခံ၀င္ေတာ္မူ၏။
ထုိအခါ သာရႏၵဒေစတီ၌ စုေ၀း ေနထုိင္ကုန္ေသာ ငါးရာမွ်ေသာ လိစၧ၀ီမင္းတုိ႔အား ဤအၾကား စကားသည္ ျဖစ္ေပၚ၏။
ေလာက၌ ရတနာငါးမ်ဳိးတုိ႔၏ ထင္ရွား ျဖစ္ေပၚမႈကို ရခဲ၏။အဘယ္ငါးမ်ဳိးတုိ႔နည္းဟူမူ -
၁...ေလာက၌ ဆင္ရတနာ၏ ထင္ရွား ျဖစ္ေပၚမႈကို ရခဲ၏။
၂...ေလာက၌ ျမင္းရတနာ၏ ထင္ရွား ျဖစ္ေပၚမႈကို ရခဲ၏။
၃...ေလာက၌ ပတၱျမား (ေက်ာက္မ်က္) ရတနာ၏ ထင္ရွား ျဖစ္ေပၚမႈကို ရခဲ၏။
၄...ေလာက၌ မိန္းမရတနာ၏ ထင္ရွား ျဖစ္ေပၚမႈကို ရခဲ၏။
၅...ေလာက၌ သူေဌးရတနာ၏ ထင္ရွား ျဖစ္ေပၚမႈကို ရခဲ၏။
ေလာက၌ ဤရတနာငါးမ်ဳိးတုိ႔၏ ထင္ရွား ျဖစ္ေပၚမႈကို ရခဲ၏ ဟု
(ဤအၾကားစကားသည္ ျဖစ္ေပၚ၏)။
ထုိအခါ ထုိလိစၧ၀ီမင္းတုိ႔သည္ {{အခ်င္းေယာက်္ား သင္သည္ ျမတ္စြာဘုရားကို ေတြ႕ျမင္ေသာအခါ ငါတုိ႔အား ေျပာၾကားလွည့္ေလာ့}} ဟု (ဆို၍) လမ္းခရီး၌ မင္းခ်င္း ေယာက်္ားကို ထားၾကကုန္၏။
ထုိမင္းခ်င္း ေယာက်္ားသည္ ျမတ္စြာဘုရား ႂကြလာေတာ္မူသည္ကို အေ၀းမွပင္ ျမင္၍ လိစၧ၀ီမင္းတုိ႔ထံသုိ႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ -
{{အရွင္တုိ႔ ပူေဇာ္အထူးကို ခံေတာ္မူထုိက္ေသာ (အလံုးစံုေသာ တရားတုိ႔ကို) ကိုယ္တုိင္မွန္စြာ သိေတာ္မူေသာ ထုိျမတ္စြာဘုရားသည္ ႂကြလာေတာ္မူပါ၏၊ ယခု အခါ (ဖူးေျမာ္ရမည့္) အခ်ိန္အခါကုိ အရွင္တုိ႔ သိပါ၏ (ဖူးေျမာ္ရန္မွာ အရွင္တုိ႔ အလိုအတုိင္းပင္ ျဖစ္ပါ၏)}} ဟု ေလွ်ာက္တင္၏။
ထုိ႔ေနာက္ ထုိလိစၧ၀ီမင္းတုိ႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသုိ႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ရွိခိုးၿပီးလွ်င္ တစ္ခု ေသာ ေနရာ၌ ရပ္ေနၾကကုန္လ်က္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤစကားကို ေလွ်ာက္ကုန္ ၏။ {{အသွ်င္ဘုရား ေတာင္းပန္ပါ၏၊ သနားေစာင့္ေရွာက္ျခင္းကို အေၾကာင္းျပဳ၍ သာရႏၵဒေစတီသုိ႔ ခ်ဥ္းကပ္ေတာ္မူပါ}} ဟု ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဆိတ္ဆိတ္ ေနေတာ္မူျခင္းျဖင့္ လက္ခံေတာ္မူ၏။
ထုိ႔ေနာက္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာရႏၵဒေစတီသုိ႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ခင္းထားေသာ ေနရာ ၌ ထုိင္ေတာ္မူၿပီးလွ်င္ ထုိလိစၧ၀ီမင္းတုိ႔အား -
{{လိစၧ၀ီမင္းတုိ႔ ယခုအခါ၌ အဘယ္စကားျဖင့္ စုေ၀းထုိင္ေနကုန္သနည္း၊ သင္တုိ႔ အား မၿပီးျပတ္ေသးေသာ အၾကားစကားသည္ အဘယ္နည္း}} ဟု ေမးေတာ္မူ၏။
အသွ်င္ဘုရား ဤအရပ္၌ စုေ၀း ထုိင္ေနကုန္ေသာ အကြၽႏု္ပ္တုိ႔အား ဤမၿပီးျပတ္ ေသးေသာ အၾကားစကားသည္ ထင္ရွား ျဖစ္ေပၚပါ၏။
ေလာက၌ ရတနာငါးမ်ဳိးတုိ႔၏ ထင္ရွား ျဖစ္ေပၚမႈကို ရခဲ၏။
အဘယ္ငါးမ်ဳိးတုိ႔နည္းဟူမူ - ။ ပ ။
ေလာက၌ ဤရတနာငါးမ်ဳိးတုိ႔၏ ထင္ရွား ျဖစ္ေပၚမႈကို ရခဲ၏ ဟု
ဤမၿပီးျပတ္ေသးေသာ အၾကားစကားသည္ ျဖစ္ေပၚပါ၏ ဟူ၍ ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။
အခ်င္းတုိ႔ ကာမဂုဏ္၌ ႏွလံုးသြင္းရွိကုန္ေသာ လိစၧ၀ီမင္းတုိ႔အား ကာမဂုဏ္ကို သာလွ်င္ အေၾကာင္းျပဳ၍ မၿပီးျပတ္ေသးေသာ အၾကားစကားသည္ ထင္ရွား ျဖစ္ေပၚ၏တကား။
လိစၧ၀ီမင္းတုိ႔ ေလာက၌ ရတနာငါးမ်ဳိးတုိ႔၏ ထင္ရွား ျဖစ္ေပၚမႈကို ရခဲ၏။
အဘယ္ငါးမ်ဳိးတုိ႔နည္းဟူမူ -
၁...
ေလာက၌ ပူေဇာ္အထူးကို ခံေတာ္ မူထုိက္ေသာ (အလံုးစံုေသာ တရားတုိ႔ကို) ကိုယ္တုိင္မွန္စြာ သိေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏ ထင္ရွား ျဖစ္ေပၚမႈကို ရခဲ၏။
၂...
ေလာက၌ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ ဓမၼ၀ိနယကို ေဟာေျပာတတ္ ေသာ ပုဂၢဳိလ္ကို ရခဲ၏။
၃...
ေလာက၌ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ ဓမၼ၀ိနယကို ေဟာၾကားအပ္ သည္ ရွိေသာ္ သိတတ္ေသာ ပုဂၢဳိလ္ကို ရခဲ၏။
၄...
ေလာက၌ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ ဓမၼ၀ိနယကို ေဟာၾကားအပ္ သည္ ရွိေသာ္ သိသည့္အတုိင္း တရားႏွင့္အညီ က်င့္ေသာ ပုဂၢဳိလ္ကို ရခဲ၏။
၅...
ေလာက၌ သူျပဳဖူးေသာ ေက်းဇူးကို သိ၍ သူျပဳဖူးေသာ ေက်းဇူးကို ထင္ရွားေအာင္ ျပဳေလ့ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ကို ရခဲ၏။
လိစၧ၀ီမင္းတုိ႔ ဤရတနာငါးမ်ဳိးတုိ႔၏ ထင္ရွား ျဖစ္ေပၚမႈကို ေလာက၌ ရခဲ၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
သာရႏၵဒသုတ္၊ တိက႑ကီ၀ဂ္၊ ပဥၥကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။
No comments:
Post a Comment