အခ်ိန္……..တစ္ခု
အလုပ္……ႏွစ္ခု
အက်ဳိး……မ်ားစြာ
႐ုပ္နဲ႔နာမ္ကို မေတြ႔ခ်င္ေပါင္ဆိုၿပီး ေရွာင္လို႔ တိမ္းလို႔မ်ား ရပါ႔မလား။ ထြက္ေလ၀င္ေလ ႏွစ္ရပ္ဟာ ေမြးကတည္းက ေသတဲ့အထိရွိေနတာ။ ဘုရားဆုံးမတဲ့အတိုင္း ႐ုပ္ေပၚ နာမ္ေပၚထားရတာ ပင္ပန္း သလား၊ ပိုက္ဆံေကာ ကုန္သလား၊ ငွားရ ေခ်းရေသးသလား။
အခ်ိန္ေကာ ကုန္သလား။ တစ္ပါးသူေကာ သိသလား။ ထားတာက ၀ီရိယ၊ ထားတဲ့အတိုင္း ေနတာ ၀ီရိယဒိၶပါဒ္၊ အခုထား အခုေန အခုပစၥဳပၸန္ ခ်မ္းသာ။ ဒီခ်မ္းသာ ဆိုက္ေလာေတာ့ ၀ီရိယ အရွင္သခင္သိတယ္။ သူမ်ားသြားေမးစရာမလိုဘူး။ တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ မတိုးတက္ဘဲ ေနပါ႔မလား။ ဘယ္လူ၊ ဘယ္နတ္၊ ဘယ္ျဗဟၼာမွ တားဆီးပိတ္ပင္လို႔ မရဘူး။
ဒီသူေတာ္ေကာင္းထံမွ ခ်မ္းသာကို ယူမယ္ဆိုၿပီး အႏိုင္ထက္လုယူလို႔ေကာ ရႏိုင္ပါ႔မလား။ ျမင့္ျမတ္လိုက္တာဗ်ာ။ဘယ္ ရိယာပုတ္နဲ႔မွ ျဖစ္တာ ၊ ဘယ္ ရိယာပုတ္နဲ႔ေတာ့ မျဖစ္ဘူးလို႔ေကာ ရွိရဲ႕လား။ ေနရာေကာ ေရြးရဦးမွာလား၊ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း ေနရင္းေကာ၊ ေစတီရင္ျပင္ ေဗာဓိရင္ျပင္မွာ ေနရင္းေကာ ၊သားေတြ သမီးေတြ ေျမးေတြနဲ႔ ေနရင္းေကာ ရပါသဗ်ာ။
အဲ…ခႏၶာ၀န္ႀကီးက ရွိေနေလေတာ့ မိမိတို႔ ရည္ရြယ္မွန္းထားတဲ့ အလုပ္လဲ လုပ္ေနရမွာပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဘုရားက အဲဒါ အလုပ္မေခၚဘူး။ ဒါမွအလုပ္တဲ့။ အဲသလို လုပ္ရင္းေကာ ေဆာင္လို႔မရဘူးလား။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ အလုပ္ႏွစ္ခု ၿပီးပါသဗ်ာ။ ဒီဟာကို ေဆာင္ရင္းနဲ႔ လုပ္ေတာ့ ပိုၿပီး အလုပ္ၿပီးလြယ္ တယ္။ အက်ဳိးပုိမ်ားတယ္ မဟုတ္လား။ဒီခ်မ္းသာကို သိၿပီလားဆိုမွျဖင့္ အားခ်ိန္ နားခ်ိန္မွ် မထားဘဲ တစ္ဆက္ထဲ ေဆာင္ထားၾကေတာ့တာပဲ။
ေက်းဇူးရွင္ ေ၀ဘူဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး
(ဆုံးမေတာ္ မူေလ့ရွိေသာ ဩ၀ါဒတရားမွတ္စု)
(အတုမရွိဗုဒၶၿမတ္စြာဘေလာ့ဒ္မွ ကူးယူေဖာ္ၿပဓမၼဒါနၿပဳလုိက္ရပါသည္။)
No comments:
Post a Comment