"ဓမၼ" ႏွင့္ "ဘာသာေရး" ( Dhamma & Religion )

 သီတဂူဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီး၏ ေဟာၾကားခ်က္

* ဗုဒၶ ဟာ ဘုရားအျဖစ္နဲ ့ ၄၅ႏွစ္ လံုးေနသြားတဲ့ အတြင္း ဘာေဟာ ခဲ့သလဲ ဆိုေတာ ့-- ေသခ်ာမွတ္ ထား -- "ဓမၼ" ။ "ဓမၼ" ဆိုတာဘာလဲ --- "ဓမၼ"ဆို တာလူ ့အဆင့္ ကိုျမွင့္ေပးတယ္။ လူ ့အဆင့္ ကို အဆင့္ ဆင့္ျမွင့္ ေပးတယ္။ ဘယ္လို ့ ျမွင့္ေပးတာ လည္း---- အေျခခံက်င့္ စဥ္သံုးခုက်င့္ မွရမယ္ ------

၁။ (ကိုယ္နဲ ့ႏွဳတ္ေသာင္းက်န္းမွဳ ေတြကို ထိန္းျခင္း အက်င့္= သီလ) သီလကိုက်င့္ လို ့ရွိရင္ အားလံုးလူေကာင္းေတြျဖစ္လာမယ္၊ [ to be good person ]

၂။ (စိတ္ေပၚမွာ ရွိေနတဲ ့ေသာင္းက်န္းမွဳ ေတြကိုျငိမ္းခ်မ္းေအာင္ ထိန္းျခင္းအက်င့္ = သမာဓိ) သမာဓိ ကို က်င့္လို ့ရွိ ရင္အားလံုးစိတ္ထားေျဖာင့္ တဲ့ ပုဂိၢဳလ္ေတြ ျဖစ္လာမယ္။ [ to be right person]

၃။ ( စိတ္ထဲမွာ ရွိေနတဲ ့အညစ္အေၾကးေတြကိုထုတ္ပစ္နိဳင္ ဖို ့၊ စိတ္ထဲက အရွိတရား၊ အမွန္တရား ကိုသိေအာင္ က်င့္ျခင္း = ပညာ) ပညာကိုက်င့္ လို ့ရွိရင္ ျဖဴစင္တဲ့ သူေတာ္စင္ေတြ ျဖစ္ လာမယ္ (အရိယာသူေတာ္စဥ္) ။ [ to be noble person ]

ဥပမာဆိုရလွ်င္---

* လူမမာ ေရာဂါရလို ့ ဆရာ၀န္သြားျပ ရင္ ဆရာ၀န္က ေဆးညႊန္း ေပးလိမ္ ့မယ္၊ ေဆးညႊန္း အတိုင္း ေဆးေပး လိုက္လိမ့္မယ္ ေဆးဘယ္လို ေသာက္ဖို ့ညႊန္ၾကားလို လိမ့္ မယ္၊

* ဒါကို လူနာက အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ အညႊန္းကိုဖတ္ၾကည့္၊ ျပီးရင္း ေကာင္းလိုက္ တဲ ့ေဆးညႊန္း ဆိုျပီး ေဆးညႊန္း ေတြပဲ ထိုင္ဖတ္တယ္၊ ျပီေတာ့ ဒီဆရာသိပ္ ေတာ္တာပဲ၊ ဆိုျပီး၊ ဒီဆရာ၀န္ ကို ယံုၾကည္ပါ၏၊ ရွိခိုး ပါ၏၊ ကိုးကြယ္ပါ၏၊ ဆိုျပီး လုပ္ေနကာ ေဆးေတာ့ မေသာက္ ဖူး၊ ဒါဆို ဘာျဖစ္မလဲ------------------"လူနာ ေသတာေပါ့။"

* ဒီဥပမာ လို ပဲ၊ ဒီကေန ့ဗုဒၶဘာသာ အမ်ိဳးေကာင္းသား၊ အမ်ိဳး ေကာင္း သမီးေတြ၊ ယံုၾကည္ပါ၏၊ ရွိခိုး ပါ၏၊ ကိုးကြယ္ပါ၏ ဆို တဲ့ အဆင့္မွာ ရပ္၍ မေန ့သင့္ပါဘူး။
ေဆးညႊန္း လဲဖတ္ပါ (ေဆးညႊန္း ဆိုတာက- ပိဋက တရားေတာ္ေတြ )၊ ျပီးရင္ ေဆးလည္းေသာက္ပါ၊ (ေဆးဆိုတာက = သီလ၊သမာဓိ၊ ပညာ) ေသခ်ာတာက ေတာ့ ေဆးမေသာက္ပဲ၊ ၊ ရွိခိုး ပါ၏၊ ကိုးကြယ္ပါ၏ ဆိုရင္ျဖင့္ ဘာေရာဂါ မွ မေပ်ာက္ဖူး။ ဒါ အေသအခ်ာပဲ။

* ဓမၼကို ကိုးကြယ္မယ္ဆိုရင္ျဖင့္၊ ဓမၼံ သရဏံ ဂစ ၦာမိ နဲ ့ ရပ္မေနပဲ၊ သီလ-သမာဓိ-ပညာ အက်င့္တရား ကို အေလးထားက်င့္ ၾကံ မွသာ ဗုဒၶ အလိုက် ဓမၼကို ကိုးကြယ္ရာေရာက္မွာျဖစ္ေၾကာင္းအသိတရားပြင့္ လာေစရန္ ေဟာၾကားဆံုးမေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။

၀ိပႆနာဆရာၾကီး ဦးဂိုအင္ကာ၏ ဆံုးမၾသ၀ါ ဒ

* လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ၂၅၀၀ ေက်ာ္က မဟာပုရိသ ေယာက္က်ားျမတ္ (ဗုဒၶ) ဟာ၊ ဓမၼ လိုေခၚတဲ ့ ေလာကမွာရွိ ေနတဲ့ အမွန္တရား ကို အမွန္အတိုင္းျမင္နိဳင္ကာ၊ ဒုကၡခတ္သိမ္း မွလြတ္ေျမာက္၍ ျငိမ္းခ်မ္းမွဳ ကိုရေစေသာ က်င့္ၾကံတဲ့ တရားနည္းလမ္းကို ေတြ ့ရွိခဲ့ပါတယ္၊

* ထိုေနာက္ လူနတ္၊ ျဗဟၼာ အေပါင္းတို ့အတြက္ အဖိုးမျဖတ္နိဳင္တဲ့ တိုတရားက်င့္စဥ္ နည္းလမ္း(ဓမၼ) တရားေရေအး ကို၊ ေရႊခြက္ ေတြထဲတြင္ထဲ့ ၍ သတၱ၀ါ အားလံုးအား၊ အယုတ္အလတ္-အျမတ္မေရႊး၊ အရာင္အေသြး မခြဲျခားပဲ အညီအမ် တိုက္ေကႊ်းခဲ့ ပါတယ္။

* သို ့ေသာ္ အမ်ားစု ေသာပုဂၢိဳလ္ သတၱ၀ါ တို ့မွ ေရႊခြက္ ကို သာ အထပ္ထပ္ ေရာင္တတ္ေအာင္ ေရႊခ်၍၊ ငါ့တို ့ရႊခြက္က သူ ့တို ့ဟာထက္ပိုလွတယ္၊ ပို တန္ခိုး ၾကီးတယ္၊ ပို၍ ျမတ္တယ္---စသျဖင့္ (ဘာသာေရး ေခါင္းစဥ္တတ္၍) ျပိဳင္ဆိုင္ေနၾကကာ--- ေရႊခြက္အတြင္းရွိ တရားက်င့္စဥ္ေရေအး (ဓမၼ) ကို ေသာက္သံုးရန္ ေမေလ်ာ ့ ေနခဲ့ရင္းျဖင့္ ဘ၀အခ်ိန္ေတြကို ကုန္ဆံုးခဲ့ၾကပါတယ္။

* ဓမၼ ကို က်င့္စဥ္ ကို က်င့္သံုးရင္ ျဖဴစင္ျခင္း၊ ေအးျမျခင္း၊ ျငိမ္းခ်မ္းျခင္းဆို တဲ့ အက်ိဳး ကိုခံစားရမွာျဖစ္ပါတယ္။

* ဒါေပမဲ့ ဓမၼက်င့္ စဥ္ကို မက်င့္ရင္ေတာ့ျဖင့္ဗုဒၶဘာသာ ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဟိျႏၵဴ ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ခရစ္ရွန္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ပါစရီပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ဘ၀၏ေအးခ်မ္းမွဳ ကိုမရနိဳင္ပဲ သာကမီးေတြ နဲ ့အပူမီးေတာက္ေလာင္ေနရမွာျဖစ္ပါတယ္။

"ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိက ၏ ဆံုးမတရားေတာ္"

*ျမတ္စြာဘုရား က " ယဒါ တုေမွ ကာလာမ အတၱနာ၀ ေဇေနယ်ာထ" ... " ကာလာမတို ့သင္တို ့ ကိုယ္တိုင္ သိ တဲ့ အခါက် လို ့" ေဟာပါတယ္..၊ ကိုယ္ေတြ ့မရွိ ဘဲဆရာလုပ္တဲ့ သူဟာ တျပည့္ေတြ လက္ေတြ ့စမ္းမွာ ကို အားမေပးယံုမကဘူး..၊ ပိတ္ပင္တားဆီး မယ္..၊ တပည့္ေတြက ကိုယ္ေတြ ့နဲ ့ေျပာလာရင္ အဲဒီဆရာမွာ ေျပာအား မရွိေတာ့ ဘူး..၊ ဒီလိုဆရာမ်ိဳးဆီ မွာ ငယ္ငယ္တည္းက တျပည့္ခံမိ
ရင္ မွား ျပီ..၊ ကိုယ့္ ကိုယ္ ကို ယံုၾကည္မွဳ မရွိေအာင္ သူက လုပ္ ေတာ့ မယ္...၊ သူေျပာက မွ် မေ၀ဖန္ မစဥ္္း စားပဲ ယံုမွၾကိဳက္ မယ္..

*ကိုယ္တိုင္သိနိဳင္တာဘာရွိလဲ...ကိုယ္တြ ့ၾကံဳရတာဘဲကိုယ္တိုင္သိနိဳင္တယ္..၊အဲဒီေတာ ့လက္ ေတြ ့လုပ္လို ့မရနိဳင္တာေတြကို ေတြးျပီး..၊ျငင္းခံုျပီး အခ်ိန္ကုန္ မခံေတာ့ဘူး....၊ ခုေခတ္မွာေတာ့ ေျပာတဲ့သူ ကလည္း ကိုယ္တိုင္သိ လို ့ေျပာတာ မဟုတ္ဘူး..၊ ယံုတဲ့ သူကလဲ ကိုယ္တိုင္ သိ လို ့ ယံုတာ မဟုတ္ဘူး..၊ ေျပာတဲ့ သူက သူ ေျပာတာကို မယံုဘူး လို ့ဆို ရင္ စိတ္ဆိုးေတာ့ မွာ ေသခ်ာတယ္..(ဘာလို ့စိတ္ဆိုးမွာလဲ..သူကိုယ္တိုင္သိလို ့ေျပာတာမွ မဟုတ္ဘဲ ကိုး).၊... သိလို ့ေျပာတဲ့ သူဟာ မယံုရင္ လဲ စိတ္ မဆိုးဘူး....၊ မယံုရင္ စမ္းၾကည့္ပါ လို ့သူေျပာနိဳင္တယ္..၊ ကိုယ္တိုင္က ကိုယ္ေတြ ့မရွိရင္ စမ္းၾကည့္ပါ လို ့မေျပာ နိဳင္ဘူး....၊ ကိုယ္ ကတကယ္ဟုတ္မွန္း သိရင္ သူမ်ားမယံုတာကို သိပ္ မေက်မနပ္ မျဖစ္ဘူး....ယံုေအာင္ လည္းအတင္းမေျပာဘူး...၊

* ျမတ္စြာဘုရားဟာ ငါတို ့က လမ္း ကို ညႊန္ျပတဲ့သူ ပဲတဲ့ ..၊လိုက္ ပို ့တဲ့သူမဟုတ္ဘူး... ဒီလမ္း က သြား ရတယ္ လို ့ ေျပာျပလိုက္ တာ ပဲ...၊ ကိုယ္က သြားခ်င္ရင္ သြား နိဳင္ တယ္... မသြားခ်င္ရင္ လည္း ေန နိဳင္တယ္... ကိုယ့္သ ေဘာပါပဲ။

*သူတပါး အား မကိုးပါ နဲ ့... ကိုယ့္ အားကို ကိုး ပါ..... ျမတ္စြာဘုရား မွာ တဲ့ အ တိုင္း "အတၱဒီပါ ၀ိဟရထ အတၱသရဏာ အနညသရ ဏာ".. "သူတပါး အား မကိုးပါ နဲ ့... ကိုယ့္ အားကို ကိုး ပါ" .. လုပ္ နိဳင္ရင္ ျငီးညဴရတဲ့ဘ၀က လြတ္ျပီ...၊ အား ငယ္ရ တဲ့ဘ၀က လြတ္ျပီ..၊

*ဗုဒၶရဲ ့တရား ဟာ အားငယ္သူတို ့ရဲ့ ဘာ သာ တရား မဟုတ္ဘူး၊ စိတ္ဓါတ္ အင္ အား ၾကီး သူတို ့ ရဲ့ တရား ျဖစ္ တယ္..

*မိရိုး ဖလာကိုး ကြယ္မွဳ နဲ ့ပုဂၢိဳလ္ စြဲ ၾကည္ ညိဳ မွဳ အားၾကီး လာတဲ့ ေခတ္မွာ ....လက္ေတြ ့စမ္းစစ္ တဲ့ သူ နည္းလာတယ္...၊ ပုဂၢိဳလ္ ခင္မွတရား မင္ တယ္ ဆို ပင္မဲ့...ပုဂၢိဳလ္ကို ခင္တာက မ်ား ျပီး တရား ကို မင္တာ က နည္းေန တယ္...၊ .. တရား ကိုစြဲလမ္း ေစ ဖို ့တရား ေဟာတာ မဟုတ္ဘူး...၊ လြတ္ေျမာက္ ေစ ဖို ့တရား ေဟာ တာ..၊ (ကုလႅဳပမံ ဘိကၡေ၀ ဓမၼံ ေဒသိႆာမိ နိႆရနတၳာယ ေနာဂဟနတၳာ)......

*လက္ေတြ ့စမ္း သပ္ရ မယ္ ဆို တဲ့ အခ်က္ ကို ျမတ္စြာဘု ရား က အထူးမွာ တယ္..၊ ယံုတာ ကို ဦးစား မေပး ဘူး...၊

အႏွစ္ခ်ဳပ္ရလ်ွင္လက္ေတြ ့ဘ၀ ဓမၼ နဲ ့ ဘာသာေရး နဲ ့ျခားနားမွဳမ်ားမွာ-

၁။ ဘာသာေရးဆိုရင္ အမ်ားစုက- အုပ္စုဖြဲ ့ေဘာင္ခတ္ျပစ္လိုက္တယ္၊ ငါ့ တို ့၀ါဒကို ယံုၾကည္ၾက၊ ငါတို ့ ၀ါဒကို ေထာက္ခံၾက၊ ကိုး ကိုယ္ကြယ္ၾက၊ ဆုေတြ ေတာင္းၾက၊ --- အဲ့လို မဟုတ္ရင္ ဒုကၡေရာက္မယ္၊ အျပစ္ေပးမယ္၊ ဒဏ္ခတ္မယ္။

***(ဓမၼ ဆိုရာ၀ယ္- အုပ္စု၊ အဖြဲ ့အစည္းတစ္ခုကို ကိုယ္စားမျပဳပါ၊ သတၱ၀ါအားလံုးႏွင့္ သက္ဆိုင္ပါသည္၊ ဓမၼ ဆိုတာအက်င့္ တရားျဖစ္တယ္၊ ကိုယ္တိုင္က်င့္ သံုး ၾကည့္ ျပီး မိမိၾကိဳက္တယ္၊ မိမိ အတြက္ အက်ိဳးရွိ တယ္ ထင္မွ ဆက္လက္ က်င့္သံုးပါ၊ မိမိ မႏွစ္သက္ဖူး ၊ မၾကိဳက္ဖူး၊ မိမိ အတြက္အက်ိဳး မရွိဖူးထင္ရင္ ထားခဲ့၊ ဘာမွ ျပစ္တင္တာ၊ ဒဏ္ခတ္တာမရွိဖူး။)

၂။ ဘာသာေရးကိုေခါင္းစဥ္တပ္လိုက္ရင္ အမ်ားစုက -- ဘာမွျပန္လည္းေဆြးေႏြး ေမးျမန္းျခင္း၊ စူစမ္းျခင္း၊ လုပ္ တာမၾကိဳက္၊ ေျပာတဲ ့အတိုင္း မယံုရင္၊ လိုက္မလုပ္ရင္ အာဏာဖီဆန္တယ္ လို ့ သတ္မွတ္ျပီး အျပစ္တင္မယ္၊ ယုတ္တိမရွိတဲ့ ၾကိမ္စာ လို အယူမ်ိဳးေတြ နဲ ့ ျခိမ္းေျခာက္ မယ္၊ အျပစ္ေပးဖို ့ၾကိဳးစားမယ္။

***(ဓမၼ ဆိုတာက- လာပါ၊ ယူပါ၊ က်င့္ၾကံၾကည့္ပါ၊ လြတ္လပ္စြာ၊ေအးခ်မ္းစြာ၊ ေဆြးေႏြးပါ၊ ေမးျမန္းပါ၊ ျပီးမွ ကိုယ္တိုင္မွန္တယ္ထင္မွ ယံုပါ၊ မယံုလို ့ရွိရင္လဲ အျပစ္တင္ျခင္းမရွိပါ၊ ျခိမ္းေျခာက္ျခင္းမျပဳပါ။)

၃။ ဘာသာေရး ဆိုလာရင္အမ်ားစုက---တစ္လမ္းသြား၊ ႏွစ္ဖက္ျမင္အားနည္းတယ္၊ ေလ့လာသံုးသပ္ခြင့္၊ က်င့္ၾကံျပီး၊ မွန္မမွန္ စူးစမ္းခြင့္ကို သဘာ၀မက်၊ မပြင့္လင္းတဲ့ အေၾကာက္တရား နဲ ့ဖံုးထားတယ္။

***(ဓမၼမွာက - ႏွစ္ဖက္အျမင္ မ်ွတတယ္၊ အလယ္အလတ္လမ္းစဥ္ ကို လိုက္တယ္၊ သဘာ၀က်တယ္၊ လြတ္လပ္တယ္၊ ပြင့္လင္းတယ္၊ တစ္စံု တစ္ခုကိုေသာ္၄င္း၊ အဖြဲ ့အစည္းတစ္ခုကိုေသာ္၄င္း၊ အေၾကာင္းမဲ့ စိုးရိမ္ ေၾကာက္လန္ ့ေနစရာမလိုဖူး။ အသိပညာ နည္းသူေတြ ကို ေမတၱာ ျဖင့္ အသိပညာ မ်ား ေအာင္ သြန္သင္ ေလ့က်င့္ ေပးရာေနရာျဖစ္တယ္။)

၄။ ဘာသာေရးအမ်ားစုက သဘာ၀ အမွန္တရားနဲ ့လက္ေတြ ့မက်တဲ့ မိရိုးဖလာ အယူအဆေတြ၊ ရိုးရာဓေလ့ေတြကို ေရွ ့တန္းတင္ ထားေလ့ရွိတယ္၊ ကိုးကြယ္ျခင္း၊ ဆုေတာင္းျခင္း၊ ပူေဇာ္ျခင္း၊ ပသျခင္း စေတာေတြနဲ ့မြန္းမံထားေလ့ ရွိတယ္။

***(ဓမၼ ဆိုတာက- လက္ေတြ ့က်ျခင္း၊ က်င့္ၾကံျခင္း၊ ပြားမ်ားျခင္း၊ မွရရွိသိျမင္လာတဲ့ စစ္မွန္တဲ့ ပညာကို အေျခခံတယ္၊ )

၅။ ဘာသာေရးဆိုလာရင္ အမ်ားစုက အေႏွာင္အဖြဲ ့၊ အကန္ ့အသတ္ေတြ နဲ ့ျပည့္ေနတယ္၊ မိမိ စိတ္ကို ျငိမ္းခ်မ္းမွဳ မရွိတဲ့ အခ်ဳပ္အေႏွာင္ေတြ နဲ ့ပဲ ေမြ ့ေလ်ာ္ေနရတယ္ တစ္စံုတစ္ခုကို အားကိုးရွာေနရတယ္။

(ဓမၼ ဆိုတာက- သံသရာ၊ အေႏွာင္အဖြ ဲ့ တို ရဲ့ လြတ္ေျမာက္ရာ၊ စစ္မွန္တဲ့ ျငိမ္းခ်မ္းမွဳ နဲ ့ေမြ ့ေလ်ာ္ရာျဖစ္တယ္၊ မိမိကိုယ္ကို အားကိုးယံုၾကည္သူျဖစ္ေစတယ္။)

၆။ဘာသာေရး ကို ေခါင္းစဥ္တပ္ လိုက္ရင္ျဖင့္- အမ်ား က လူအဓိက မထားေတာ့ ဖူး၊ အဖြဲ ့ အစည္း အမည္နာမ ရဲ့ ခြဲျခားမွဳ ေအာက္မွာ လူလူျခင္း၊ ေကာင္းတာေလးေတြ တူတာရွိ ေနရင္ ေတာင္မွ တစ္ဦး နဲ ့ တစ္ ဦး ဘယ္လို မွ မတူ နိဳင္ေတာ့ဘူး။ တစ္ဦးန ဲ့တစ္ဦး အေကာင္းမျမင္နိဳင္ေတာ့ဘူး၊ ေကာင္းတာေလးေတြ တူေနရင္ ေတာင္ မွ အတူတူ အလုပ္မလုပ္ နိဳင္ေတာ့ ဘူး။

(ဓမၼ ကို လိုက္နာ က်င့္ ၾကံတဲ့သူဟာ လူ ကို အဓိကထားတယ္ (အဖြဲ ့ အစည္း အမည္နာမ သတ္မွတ္ ခ်က္ကို အဓိကမထားဘူး။) ၊ လူ ့ေလာကမွာ လူရယ္လို ရွင္သန္ေနထိုင္ရာမွာ (common ground) ေခၚတဲ့ ညီမွ်စြာ၊ ေကာင္းမြန္စြာ၊ အေရာင္းအေသြး၊ ဇာတ္ အနိမ့္ အျမင့္၊ ဆင္းရဲ ခ်မ္းသာ စတဲ့ တူနိဳင္တာကို မတူေအာင္ခြဲ ျခားထားတဲ့ ဓမၼကို ဆန္ ့က်င္ေနတဲ ့အဓမၼ အယူအဆေတြ ကို ေရွာင္ရွားနိဳင္ေသာ အသိရွိသူေတြ ျဖစ္ရ မယ္။)

ရ။ ဘာသာေရးဆို ျပီး အုပ္စု ျပဳ ၾကရင္ အမ်ားစုက - ဂိုဏ္းဂဏ၊ ဂုဏ္ပကာႆန၊ အမိန္ ့ ၊ အာဏာ၊ စတဲ့ မရိုးသာတဲ့ အာကိုးေတြ၊ မရိုးသားတဲ့ ျပိဳင္ဆိုင္မွဳေတြ နဲ ့တစ္ဦးနဲ ့တစ္ဦး တစ္ဖြဲ ့ နဲ ့ တစ္ဖြဲ ့ ဦးရာလူ၊ နိဳင္ရာနိဳင္ရာ အျပစ္တင္၊ ကဲ့ရဲ့ ျခင္း၊ အာဏာျပျခင္း ဒုကၡေရာက္ေအာင္ ၾကံျခင္း စတာေတြ ျပဳလာတတ္ၾကတယ္။

(ဓမၼ စစ္စစ္ ရွိတဲ့ က်င့္ သံုးတဲ့ ေနရာမွာ ဒီလိုမ်ိဳးေတြ မရွိဘူး၊ အမတန္မွ ေမတၱာၾကီးတယ္၊ အားလံုး အေပၚ မွာ တစ္ေျပးညီထဲ ဆက္ ဆံတယ္၊ ရိုး သားတယ္၊ ပညာ-သတိ အားၾကီးတယ္။ ေလာက မွာ ရွက္စရာ၊ ေၾကာက္စရာ ျဖစ္ေစမဲ့ အလုပ္မ်ိုဳး ေတြ ကို ဘယ္လိုေနရာ၊ ဘယ္လို အေျခအေန မွာ ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ မက်ဴးလြန္ၾကဘူး။)

ဓမၼ ႏွင္ ့ဘာသာေရး၏ လက္ေတြ ့ဘ၀ ကြဲ ျပားေနမွဳ မ်ားရွိေနေၾကာင္း ႏွင့္ -- ဘာသာေရး (religion) ကို ကိုးကြယ္မွာ လား၊၊ ဓမၼ (Dhamma) ကို ကိုး ကြယ္မွာ လား --- ေသခ်ာ စဥ္းစား၍ ---- မိမိ တို ့ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ရာ၊ အက်ိဳးရွိ မွန္ ကန္မည္ ဟု ထင္သာအရာ ကို ကိုယ္ ပိုင္ဥာဏ္ ျဖင့္ သံုးသပ္ေလ့လာ၍ က်င့္ၾကံ ဆံုးျဖတ္ရယူ နိဳင္ ၾကပါေစ။

၁။ သီတဂူဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ၊ "ဣႆာႏွင့္ မစၦရိယ တရားေတာ္။
၂။ ဆရာၾကီးဦး ဂိုအင္ကာ ၏ "ဓမၼ (သို ့မဟုတ္) ဘ၀တစ္ေလ်ာက္ေနထိုင္သြားနည္းအတတ္ပညာ"
၃။ ဆရာေတာ္ဦး ေဇာတိက ၏ တရားေတာ္ မ်ား မွ ကိုးကား၍ ေကာက္နွဳတ္မ်ွေ၀ပါသည္။ )
မူရင္းhttps://www.facebook.com/photo.php?fbid=497713416907349&set=p.497713416907349&type=1&theater