ယခုဘုရားရွင္၏ သာသနာတြင္ ဝိပႆနာ၏ အေၿခခံၿဖစ္ေသာ နာမရူပပရိေစၦဒဉာဏ္ႏွင့္ ပစၥယပရိဂၢဟဉာဏ္ေလာက္ကိုမွ ရေအာင္ အားထုတ္နာၾကားၿခင္းမၿ႔ပဳဘဲေနာက္ပြင့္မည့္ဘုရား
ရွင္ကို ဖူးေတြ႕ရေအာင္ ဆုေတာင္းေနသူမ်ား အထူးသတိၿပဳသင့္ေသာအခ်က္ တစ္ခ်က္ရွိ၏။
ဝိပႆနာအေၿခခံေလးမွ် မရွိသူသည္ ဘုရားရွင္ကို မ်က္ေစ့ေရွ႕တြင္ ေတြ႕ၿမင္ရေသာ္လည္း ဖူးေမွ်ာ္ကန္ေတာ့ၿဖစ္ဖို႕ ေနေနသာသာ ဘုရားရွင္မွန္းပင္မသိေခ်။ဓမၷစၾကာတရားကို ေဟာေပး
ခ်င္သၿဖင့္ သူတို႕ထံလိုက္လာေသာဘုရားရွင္ကို ပဥၥဝဂၢီငါးဦးသည္ ရွိခိုးၿခင္းမၿ႔ပဳရန္၊ ေနရာ
ထိုင္ခင္းမေပးရန္ပင္ တိုင္ပင္ထားၾက၏။ဤကား ဘုရားရွင္ကိုေတြ႕ၿမင္ေနရေသာ္လည္း တရားကိုမၿမင္ေသာေၾကာင့္ဘုရားရွင္မွန္းပင္မသိႏုိင္ၿခင္းၿဖစ္၏။
ပကၠဳသာမင္းၾကီးသည္ ဘုရားရွင္ႏွင့္ အခန္းတစ္ခန္းတည္းတြင္ တည္းခိုေနရေသာ္လည္း သူ
ဖူးေတြ႕ခ်င္ေနေသာဘုရားရွင္မွန္းမသိခဲ့ ဘုရားရွင္ေဟာၾကားေသာ ဓာတ္ေၿခာက္ပါးတရားကိုနာ
ၾကားရၿပီး အနာဂါမ္ တည္ေသာအခါမွပင္ ဘုရားရွင္မွန္းသိရွာ၏။
ဘုရားၿဖစ္ၿပီးစ အခ်ိန္က လမ္းတြင္ ဥပကၾကီးႏွင့္ေတြ႕၏။ဥပက- ကေမးေသာေၾကာင့္ မာရ္ငါးပါး
ကိုေအာင္ၿပီးေသာ ဇိန(ဘုရားရွင္) ၿဖစ္ေၾကာင္းေၿပာၾကားေသာ္လည္း ဥပကကားစိတ္ခ်လက္ခ် ယံုၾကည့္ပံုမရဘဲ ဇိနဆိုတာဟုတ္ေလာက္ပါေပတယ္ဟုေၿပာၿပီးလမ္းခြဲသြားခဲ့၏။ဤသည္ကား
တရားကို မၿမင္ေသာေၾကာင့္ဘုရားကို မၿမင္ၿခင္းပင္ၿဖစ္၏။
ထုိ႕ေၾကာင့္ ယခုဘုရားသာသနာမွာပင္ ဝိပႆနာတရားကို အေၿခခံရေအာင္နာၾကားအားထုတ္
ထားသင့္၏။သုိ႕မွသာေနာင္ပြင့္မည့္ဘုရားရွင္ကို ဖူးေတြ႕ရေသာအခါ ဘုရားရွင္မွန္းသိႏိုင္မည္
ၿဖစ္၏။သို႕မဟုတ္ပါက ဘုရားရွင္ကိုေတြ႕ၿမင္ရေသာ္လည္း ဘုရားရွင္မွန္းပင္ သိႏိုင္မည္း မဟုတ္ေပ။
ေရြၿပည္သာၿမိဳ႕ မႏၱေလးေက်ာင္းဆရာေတာ္ အရွင္ဇဝန( ေမတၱာရွင္)ေရးသားေတာ္မူအပ္ေသာ
လူငယ္မ်ားအတြက္ဂမၻီရဝိပႆနာအတြဲ(၅-၆)မွေကာက္ႏွုတ္ေဖာ္ၿပပါသည္
No comments:
Post a Comment