(၁) သုခေဝဒနာ၊(၂) ဒုကၡေဝဒနာ၊(၃) ဥေပကၡာေဝဒနာ၊ ေဝဒနာကို ဧည့္မွတ္လိုက္ အဲဒီ ဧည္သည္ သံုး
ေယာက္ တစ္ခါတစ္ေလလာေတာ့..ဧည့္သည္ သြား ငါလုပ္ပစ္တယ္။ ေဝဒနာရဲ႕ သေဘာကေတာ့၊
အခုျဖစ္ၿပီး အခုပ်က္တယ္၊ ခဏေလးပဲ။ ေဝဒနာတစ္ခုရဲ႕ သက္တမ္းဟာ ဒကာ ဒကာမတို႔ရဲ႕ သက္တမ္း
ပဲ၊ တစ္ေဝဒနာ ပ်က္ၿပီး ေနာက္ေဝဒနာ မလာရင္ ေသၿပီပဲ။ ေဝဒနာသံုးမ်ိဳးနဲ႔ လွည့္အသက္ရွင္ေနရတယ္။
ေဝဒနာႀကီးစိုးလိုက္တာ လူလားေျမာက္ကတည္းက အားကိုမအားရဘူး၊ ခ်မ္းသာခ်င္တဲ့ ေဝဒနာက ေန႔
မအား ညမအား အေမာဆိုက္ေအာင္ ႏြားလုပ္ခိုင္းတာ၊ ျဖစ္စဥ္က ကိုက္ေနတယ္။
ယားတာ ဒုကၡေဝဒနာ ယားတာေပ်ာက္သြားတာက သုခေဝဒနာ၊ ဒုကၡေဝဒနာ ႐ႈတတ္တာ ၾကမ္းလို႔၊ သုခ
ေဝဒနာ မ႐ႈတတ္တာ ႏုလို႔။ ဘာေဝဒနာေပၚေပၚ ျဖစ္ပ်က္႐ႈရမယ္၊ ဒုကၡေဝဒနာ တစ္ခုတည္းကို ရွာ႐ႈေန
ရင္ ငါးပါးေမွာက္မယ္၊ ကိုယ္ေပၚမွာ သုခေဝဒနာ ေပၚတယ္၊ ကာယဝိညာမွန္းသိတဲ့ ဝီထိက ဘာမွမျဖစ္ဘူး၊
မေနာဒြါရနဲ႔ လွမ္းသာယာလိုက္မွ၊ ဟဒယဝတၳဳေပၚမွာ ေဇာ (၇) ႀကိမ္နဲ႔ တဏွာျဖစ္တာ၊ ေဝဒနာေပၚလဲ
ေပၚသြားတယ္၊ ဒီကေန႔ၿပီး ရွိိေသးသလား ရွိေသးသလားနဲ႔ ေတြးလံုးသာခထုတ္ပါ၊ ေတြးလံုးထုတ္သည္
ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္၊ ေတြးတဲ့စိတ္ေပၚသည္ႏွင့္ အရင္ျဖစ္တဲ့စိတ္ဟာ..ရွိကို မရွိဘူး။ စိတ္ထဲ ခ်မ္းသာတာက
ေလး ေပၚလာရင္လည္း ဇိမ္ခံမေနနဲ႔ ျဖစ္ပ်က္႐ႈလိုုက္။ ခ်မ္းသာတာ ခ်မ္းသာသက္ ရွည္ေနတယ္ဆိုရင္
တဏွာၾကားခိုၿပီလို႔ မွတ္ပါ။ ေဝဒနာျဖစ္တာကို ခံစားရတာေကာင္းလိုက္တာ ဆိုတာဟာ..တဏွာနဲ႔ သိတာ
အိပ္ခန္းထဲ တစ္ေယာက္တည္း၊ ကိုယ့္စိတ္ကူးကေလးနဲ႔ ကိုယ္ေပ်ာ္ေနတာ တဏွာနဲ႔ကိုဗ်၊ ေငြမွန္မွန္
ဝင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ၿပံဳးေနတာဟာ..တဏွာနဲ႔ အေဖာ္လုပ္ေနတာပါ။
ေဝဒနာက သူ႔သေဘာနဲ႔ သူပ်က္ေနတာကို သူစိမ္းသေဘာနဲ႔ ၾကည့္ပါ၊ ေဝဒနာနဲ႔ ငါနဲ႔ မေရာပါေစနဲ႔၊ ခႏၶာ
ထဲေဝဒနာျဖစ္ေနတဲ့ ေနရာေလးဆီကို၊ ဧည္သည့္ေနေနၿပီး ဧည့္သည္ေသေသတာပဲလို႔သာ ၾကည္ေပးေန
ရမယ္၊ ေဝဒနာေတြ ဘယ္လိုပင္ ဆက္ေနပါေစ ျဖစ္ပ်က္သေဘာနဲ႔ ေနတာပါ။ က်ဳပ္တို႔က ေဝဒနာ တစ္ခု
နဲ႔ တစ္ခုၾကား ဉာဏ္ထိုးရမယ္၊ ေဝဒနာက အပ်က္၊ ထိုးလိုက္တဲ့ ဉာဏ္က မဂ္၊ ဒီလိုသာ ေဝဒနာအပ်က္
နဲ႔ ေနာက္က ဉာဏ္နဲ႔၊ ဆက္ဆက္ခ်ည္း သြားလို႔ရွိရင္ အပ်က္ခ်ည္းပဲ ျမင္ေနၿပီ၊ နာက်ဥ္ကိုက္ခဲတဲ့ ေဝဒနာ
မျမင္ေတာ့ဘူး၊ ေဝဒနာကို ေပၚစကသာ မိေအာင္ ႐ႈႏိုင္ရင္လည္း..ဒီေဝဒနာ ႀကီးကို မလာေတာ့ဘူး၊ နာ
တာ အစဥ္သျဖင့္ နာတယ္ဆိုရင္..ဉာဏ္က မထိုးထြင္ႏိုင္ေတာ့တဲ့အတြက္၊ ေဒါသကိေလသာ ၾကားခို
လိမ့္မယ္၊ တစ္ကိုယ္လံုး နာေနရင္ ျပင္းထန္တဲ့ေနရာကို ျဖစ္ပ်က္႐ႈ၊ မခံသာလြန္းလို႔ ျပင္ျခင္ရင္၊ ႐ႈမွတ္
မႈကို မလႊတ္ဘဲ ျဖည္းျဖည္းေလး ေနရာျပင္ႏိုင္ပါတယ္။ ေနရာမျပင္လွ်င္ သာၿပီးေကာင္းတယ္၊ ေတြ႔ေန
တဲ့ သဘာဝအမူအယာကေလးေတြကိုေတာ့ ေနရာျပင္လိုက္တာနဲ႔ ေပ်ာက္မသြားေစနဲ႔၊ ျပင္ရင္ သမာဓိ
ေပ်ာက္မသြားေပမယ့္ ဆုတ္ယုတ္သြားတတ္တယ္။
ဥေပကၡာေဝဒနာမွာ ဉာဏ္ရွိတဲ့သူကေတာ့ မရွိတာပဲ ေတြ႔တာပဲ၊ မ်က္စိျမင္ကာ မတၱ၊ နားၾကားကာ မတၱ၊
ႏွာေခါင္းနံကာ မတၱ၊ လွ်ာမွာစားကာ မတၱ၊ အေကာင္းအဆိုး မေရြးခင္ ဥေပကၡာေဝဒနာ စိတ္ထဲမွာ အာ႐ုံ
ျပဳကာ မတၱ၊ ဥေပကၡာေဝဒနာ ဒီေဝဒနာခ်ဳပ္ေအာင္ ႐ႈႏိုင္ရင္ ဝမ္းထဲမွာ ၿငိမ္းေအးရမယ္၊ ေဝဒနာခ်ဳပ္သြား
တာက နိဗၺာန္၊ ေအးၿငိမ္းသြားတာက ကိေလသာသိမ္းတာပဲ၊ ေသခါနီး႐ႈလို႔ ေဝဒနာခ်ဳပ္ေပ်ာက္သြားရင္
လည္း ခႏၶာသိမ္းတဲ့ နိဗၺာန္ကို ေရာက္ႏိုင္ပါတယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ ျပဳျပင္သမွ် ခႏၶာႏွိပ္စက္လို႔ ျပဳျပင္ရတာ၊
ေညာင္းလြန္းလို႔ ေကြးရဆန္႔ရ ထိုင္ရ ထရတာ၊ မေနႏိုင္လို႔ လုပ္ရတာခ်ည္းပဲ၊ ႏွိပ္စက္တာကို မသိတဲ့အ
တြက္ အပူေဇာ္ ကဲေနတာ၊ သူ႔ကို ဒုကၡသစၥာမွန္းသိၿပီး မေပါင္းခ်င္ေတာ့တဲ့တစ္ေန႔၊ လူခ်မ္းသာျဖစ္ၿပီ၊
ဒုကၡသစၥာမွ လြတ္ၿပီ။ ခႏၶာထဲ ဘာစိတ္ေပၚေပၚ ဘာေဝဒနာေပၚေပၚ ဘာ႐ုပ္ေပၚေပၚ ဒုကၡသစၥာခ်ည္းပဲ
လို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ ကိေလသာမလာဘူး၊ ေပၚရာကို ႐ႈရင္ သစၥာေတြ႔မယ္၊
ခႏၶာထဲ ေပၚသမွ် ေတြ႔သမွ်သည္ ဒုကၡသစၥာ၊ ေပၚတာကို ျမင္ေလသမွ် မဂၢသစၥာ။ "နိေရာဓံ ဒိသြာ နိေရာဓံ
အဘိ ံဉာယ"ဆိုတဲ့အတိုင္း၊ ခ်ဳပ္တာကေလးကို မရွိဘူးသိတာ ဝိပႆနာအျမင္ပါ၊ ဘာေဝဒနာမွ မေတြ႔
ဘူးတဲ့။ ေဝဒနာလည္း မေတြ႔ဘူး စိတ္လည္း မေတြ႔ဘူး ႐ႈလိုက္ၿပီဆိုမွျဖင့္ ကုန္တာ ပ်က္တာေတြခ်ည္း
ေတြ႔တာပဲတဲ့ ေလာကုတၱာရာမဂ္အျမင္က။
ေရထဲမွာ ေရရွာစရာ မလိုပါဘူး၊ ခႏၶာကိုယ္ဉာဏ္နဲ႔သာ စိုက္ထား၊ နဂိုက ဒုကၡသစၥာထဲမွာ ဉာဏ္ကစိုက္
ထားေတာ့ ေပၚလာသမွ်သည္၊ ဒုကၡသစၥာခ်ည္းသာမွတ္၊ ခႏၶာထဲ ေပၚဆဲ ေပၚဆဲကို ဒုကၡပဲလို႔ သိရမယ္၊
ဉာဏ္က ေခါင္းညိတ္လိုက္႐ုံပဲ။ ခႏၶာက ဒုကၡသစၥာ၊ ဒုကၡသစၥာလို႔ သိတာက မဂၢသစၥာ၊ ေသတာက သမုဒ
ယသစၥာ၊ ေနာင္ခႏၶာမလာတာက နိေရာဓသစၥာ၊ ခႏၶာကို တစ္ခ်က္သိလိုက္ရင္ သစၥာေလးပါး တစ္ၿပိဳင္နက္
ေပၚတယ္၊ ဒါ ဓမၼာႏုပႆနာ၊ ဆရာသမားနည္းေပးတဲ့အတိုင္း ခႏၶာထဲေပၚတာေလးေတြကို၊ ျဖစ္ပ်က္
ဒုကၡသစၥာေလးေတြပဲလို႔ ႐ႈတာက အႏုေဗာဓဉာဏ္၊ ပြားဖန္မ်ားေတာ့မွ၊ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ထိုးထြင္သိတဲ့
ပဋိေဝဓ ကိုယ္ပိုင္ဉာဏ္ ထြက္လာတာ၊ ဒီဉာဏ္ေရာက္ရင္ ကိစၥၿပီးတာပဲ၊ သာမည သိတာသည္ ဝိပႆနာ
ဉာဏ္၊ ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ သိတာသည္ မဂ္ဉာဏ္၊ မဂ္ဉာဏ္ မရေသးရင္ သိစရာက်န္ေသးလုိ႔၊ သစၥာပိုင္ပိုင္
ႏိုင္ႏိုင္ မသိေသးလုိ႔၊ ဒုကၡသစၥာ ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္သိမွ နိဗၺာန္ရမယ္၊ ဉာဏ္ေရွ႕မွာ ဒုကၡျမင္ရဖန္မ်ားေလေလ
မုန္းဉာဏ္ရင့္လာေလေလ၊္ မုန္းအားႀကီးရင္ ဆံုးေရာ၊ ဒုကၡရွိလို႔ ဒုကၡသိတာ အမွန္သိတာပဲ၊ သိသိေနမွ
မဂၢသစၥာျဖစ္တယ္၊ အမွန္သိရင္ နိဗၺာန္ရဖို႔ နီးလာၿပီ။ ။
ဤေကာင္းမႈကုသိုလ္ကံ
ေစတနာအေပါင္းတို႔သည္ အားထုတ္ဆဲျဖစ္ေသာ
ဝိပႆနာဉာဏ္မွ မဂ္ဉာဏ္သို႔ေက်းဇူးျပဳျခင္းငွာ
အေထာက္အပံ့ ပစၥည္းအျဖစ္ျဖင့္
တည္ရွိပါေစသတည္း ။
အရွင္ဉာဏဓဇ
No comments:
Post a Comment