”မဂ္ဖိုလ္ရဖို႔အတြက္ ေလွကား ၃ထစ္”
၁။ ဉာတပရိညာ - ေလာကမွာ တကယ္ရွိတဲ့ ပရမတ္တရားနဲ႔ တကယ္မရွိတဲ့ ပ ညတ္တရားမ်ားကိုၿပတ္ၿပတ္သားသားသိသြားေအာင္ ဆရာဆီမွာ နာယူမွတ္သားရမယ္။
၂။ တီရဏပရိညာ – ပရမတ္တရား ရုပ္နာမ္ႏွစ္ပါးဟာ နားခ်ိန္အားခ်ိန္မရွိဘဲတရစပ္ၿဖစ္ပ်က္ေနတာပါလားဆိုတာ သိၿပီးသြားတာနဲ႔ အခ်ိန္ရသမွ်အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ ကို ဆင္ၿခင္ပြားမ်ားေနတာ။
၃။ ပဟာနပရိညာ – ရႈမွတ္ပြားမ်ားပါမ်ားလို႔ ရင့္က်က္ခ်ိန္ေရာက္တာနဲ႔ ဆိုင္ရာ မဂ္က်လာၿပီးဆုိင္ရာကိေလသာကို ပယ္သတ္ပစ္လိုက္တာ။
” ပရမတ္ ၄ မ်ိဳး”
စိတ္ = အာရံုကို သိတတ္တဲ့ သေဘာတရား(လံုးေရ အက်ဥ္း ၈၉ လံုး. အက်ယ္ ၁၂၁ ပါး
ေစတသိက္ = စိတ္၌ မွီၿဖစ္တဲ့ သေဘာတရား ( လံုးေရ ၅၂ လံုး )
ရုပ္ = ေဖာက္ၿပန္တတ္တဲ့ သေဘာတရား
နိဗၺာန္ = အုိနာေသကင္းေသာ အၿငိမ္းဓါတ္။( ပညတ္ သည္ ပရမတ္ ၄ မ်ိဳးကလႊဲၿပီး က်န္တာ အားလံုးကို ပညတ္လို႔ခ်ည္း မွတ္တယ္။)
ဗုဒၶက - ကုသိုလ္ၿဖစ္ၿခင္းရဲ႕ အနီးဆံုးအေၾကာင္းဟာ ေယာနိေသာမနသိကာရ = ေကာင္းကြက္ကိုရွာၿပီး သင့္တင့္ေအာင္ ႏွလံုးသြင္းၿခင္းတဲ့။အကုသိုလ္ၿဖစ္ၿခင္းရဲ႕ အနီးဆံုးအေၾကာင္းဟာ အေယာနိေသာ မနသိကာရ = မေကာင္းကြက္ကို ရွာၿပီး မသင့္တင့္ေအာင္ ႏွလံုးသြင္းၿခင္းတဲ့။သူတစ္ပါးကို မၾကည္ညိဳရင္ ကုသိုလ္မရရံုဘဲ ရွိတယ္။မိမိကိုယ္မိမိ မၾကည္ညိဳရင္ အပါယ္က် တတ္တယ္ ဆိုတာပဲ။ ( သာဓကအားၿဖင့္ – မလႅိက မိဖုရား)
“ကုသိုလ္ ၄ မ်ိဳး”
၁။ ဒါန ကုသိုလ္
၂။ သီလ ကုသိုလ္
၃။ သမထ ဘာ၀နာ ကုသိုလ္အေပၚ သံုးခုကေတာ့ ေလာကီကုသိုလ္မ်ားကေတာ့ သာသနာတြင္း၊ သာသနာပ အၿမဲတမ္းရွိတယ္။ဘုရားမပြင့္ရင္လည္း ဒါန. သီလ သမထ ဘသာနာ ေတြက ရွိတယ္။)
၄။ ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာ ကုသိုလ္ သာသနာအတြင္း မွာသာ ရွိပါတယ္။(ဘုရားပြင့္ေသာ အခ်ိန္မွာသာ ရရွိႏိုင္သည္။)သာသနာနဲ႔ ၾကံဳသခိုက္ေလးမွာ ၀ိပႆနာကုသိုလ္ကို အရယူလိုက္ေစခ်င္ပါတယ္။ဒါန
နဲ႔ သီလ ကေတာ့ ဘ၀ေရြး အခ်ိန္ေရြး ပါတယ္။ အခုလုပ္ အခု အက်ိဳးေပးလို႔ မရွိပါဘူး။အၿပစ္ကို ရဲ၀ံ့စြာ ၀န္မခံရဲရင္ ႏွစ္ဆ တိုးတတ္တယ္။ပုထုဇဥ္ အခ်င္းအခ်င္းေပၚမွာ ဆိုးတာေတြခ်ည္း ဘယ္ေတာ့မွ ရွာမၾကည့္နဲ႔။မေကာင္းကြက္ ကိုသာ ၾကည့္မည္ဆိုလွ်င္ ေပါင္း ႏိုင္စရာ ပုဂၢိဳလ္ မရွိ။ေကာင္းကြက္
ကိုသာ ၾကည့္မည္ဆိုလွ်င္ မေပါင္း ႏိုင္စရာ ပုဂၢိဳလ္ မရွိ။
No comments:
Post a Comment