'မျပတ္ပြားမ်ား သရဏဂံုတရား'

သရဏဂံု
သရဏဂံုဆုိသည္မွာ “သရဏဂမန”ဟူေသာ ပါဠိမွ ျမန္မာမႈ ျပဳထားျခင္း ျဖစ္သည္။ သရဏ ပုဒ္ ႏွင့္ ဂမန ပုဒ္ ႏွစ္ခုကို ေပါင္းစပ္ ထားျခင္း ျဖစ္သည္။ သရဏ- ကိုးကြယ္ရာ အားထားရာအၿဖစ္ျဖင့္ ဂမန- ဆည္းကပ္ျခင္းကို “(သရဏ+ဂမန) သရဏဂံု”ဟု ဆုုိျခင္း ျဖစ္သည္။သရဏရတနာသံုးပါးသည္ ေၾကာက္ရြံျခင္း ႏွင့္ ထိတ္လန္႔ျခင္းကို ပယ္ေဖ်ာက္ေပးနုိင္ေသာေၾကာင့္ သရဏ (ကိုးကြယ္အားထားရာ) မည္၏။ စိတ္၏ေၾကာက္ရြံျခင္းကိုလည္းေကာင္း၊ ထိတ္လန္႔ျခင္းကို လည္းေကာင္း၊ ကာယိကဒုကၡကိုလည္းေကာင္း၊ ဒုဂၢတိဘဝ၌ ျဖစ္ ေစတတ္ေသာ ဆင္းရဲျခင္း ပူပန္ျခင္းကိုလည္းေကာင္း ဖ်က္ဆီး ဖယ္ရွားေပးနုိင္ေသာေၾကာင့္ ထုိရတနာသံုးပါးကို သရဏ (ကိုး ကြယ္အားထားရာ)ဟု ဆိုလုိသည္။ သရဏ (ကိုးကြယ္အားထား ရာ)ဟူေသာ အမည္ကို ဗုဒၶ ဓမၼ သံဃာ ဟူေသာ ရတနာသံုးပါး၏ အမည္ဟု မွတ္ယူပါ။
အဘယ္ေၾကာင့္္ဆုိေသာ္---၁) ျမတ္ဗုဒၶသည္ သတၱဝါတုိ႔၏ အက်ဳိးစီးပြားကို ျဖစ္ေစတတ္ေသာ ေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ သတၱဝါတို႔၏ အက်ဳိးစီးပြားမဲ့ကို ဖယ္ရွား ေပးတတ္ေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ သတၱဝါတုိ႔၏ ေဘးရန္အမ်ဳိး မ်ဳိးကို ဖယ္ရွားေပးတတ္ေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း ကိုးကြယ္ ဆည္းကပ္ထုိက္ေပ၏။ ၂) ဓမၼသည္ ရွည္လ်ားလွစြာေသာ ဘဝသံသရာ ခရီးၾကမ္းမွ ထုတ္ေဆာင္ ေပးတတ္ေသာေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ နိဗၺာန္ဟုဆုိ အပ္ေသာ ခ်မ္းသာကို ေပးတတ္ေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ သံသရာေဘးကို ပယ္ေဖ်ာက္ဖ်က္ဆီး တတ္ေသာေၾကာင့္လည္း ေကာင္း ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ထုုိက္ေပ၏။၃) သံဃာသည္ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ(အနည္းငယ္မွ်ပင္ၿဖစ္ပါေစ)ကို ျပဳၾကကုန္ေသာ သတၱဝါတု႔ိ၏ အက်ဳိးစီးပြားကို ျဖစ္ေစတတ္၊ ျပဳေစတတ္ေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ သတၱဝါတုိ႔၏ ေဘးအႏၲ ရာယ္အေပါင္းကို ပယ္ေဖ်ာက္ဖ်က္ဆီး တတ္ေသာေၾကာင့္လည္း ေကာင္း ကိုးကြယ္ ဆည္းကပ္ ထုုိက္ေပ၏။ထုိ႔ေၾကာင့္ ဗုဒၶ ဓမၼ သံဃာဟူေသာ ရတနာသံုးပါးသည္ သရဏ (သရဏဂံု) မည္ပါ၏။ ဗုဒၶ ဓမၼ သံဃာ ဟူေသာ ရတနာသံုးပါးကို ၾကည္ၫိုေသာ၊ အ႐ိုအေသျပဳေသာ၊ ကိုးကြယ္ရာ အားထားရာ အၿဖစ္ဆည္းကပ္ေသာစိတ္ရွိသည့္ ပုဂၢဳိလ္သည္ ဗုဒၶ ဓမၼ သံဃာ ဟူေသာ သရဏဂံုသံုးပါး၌ တည္ၿပီးသူ၊ မွီဝဲဆည္းကပ္ေသာသူ မည္၏။
သရဏဂံု(၂)မ်ဳိး
ေလာကုတၱရာသရဏဂံု ႏွင့္ ေလာကီသရဏဂံုဟူ၍ ႏွစ္ပါးအျပား ရွိသည္။ ထိုတြင္...(၁) ေလာကီသရဏဂံုသည္...ပုထုဇဥ္ပုဂၢိဳလ္တုိ႔၏ သႏၲာန္၌ သရဏဂံုသံုးပါးအေပၚ ယံုၾကည္္ ဆည္းကပ္မႈျဖင့္တည္ေသာ သရဏဂံု ျဖစ္၏။ သရဏဂံု၏ ညစ္ညဴး ေၾကာင္းတရားမ်ားကို ပယ္ေဖ်ာက္လွ်က္ ရတနာျမတ္သံုးပါး၏ဂုဏ္ ကို တုိက္႐ိုက္အာ႐ံုျပဳ၍ ေဆာက္တည္မွ ၿပီးျပည့္စံုေသာ သရဏဂံု မ်ိဳး ျဖစ္သည္။ထိုေလာကီသရဏဂံုသည္ ညစ္ညဴးတတ္၏၊ ပ်က္စီးႏိုင္၏။ ယခု ဘဝ မညစ္ႏြမ္း၊ မပ်က္စီးခဲ့လွ်င္ပင္ ေနာက္ေနာင္ ထိုထုိဘဝတုိ႔၌ ညစ္ႏြမ္းႏုိင္၊ ပ်က္စီးႏိုင္၏။ ရတနာသံုးပါးကို ေကာင္းစြာမသိျခင္း၊ ရတနာသံုးပါး အေပၚ၌ ဟုတ္မွဟုတ္ေလပါ့မလားဟု ယံုမွားသံသ- ယျဖစ္ျခင္း (ဝိစိကိစၦာ) တုိ႔သည္ ေလာကီသရဏဂံုကို ညစ္ႏြမ္း ေစသည္။ ထုိသုိ႔ မညစ္ႏြမ္းေအာင္ ထိန္းသိမ္းနုိင္ခဲ့လွ်င္ ေကာင္း ေသာဘံုဘဝ၌ ျဖစ္တည္ရျခင္း၊ စည္းစိမ္ဥစၥာႏွင့္ ျပည့္စံုရျခင္း စေသာ အက်ဳိးတရားမ်ားကို ရရွိခံစားႏုိင္မည္ ျဖစ္ပါသည္။ (၂) ေလာကုတၱရာသရဏဂံုသည္…သစၥာေလးပါးတရားေတာ္ကို သိျမင္ၿပီးကုန္ေသာ အရိယာ သူ-ေတာ္စင္မ်ား၏ မဂ္ခဏ၌ ထုိမဂ္ဉာဏ္ႏွင့္အတူ ျဖစ္ေပၚလာေသာ သရဏဂံုမ်ိဳး ျဖစ္သည္။ ထိုအရိယာ ပုဂၢဳိလ္တုိ႔သည္ ဗုဒၶ ဓမၼ သံဃာ ဟူေသာ သရဏဂံုသံုးပါးအေပၚ၌ မမွိတ္မသုန္ ယံုၾကည္ ကိုးကြယ္ ျခင္း ရွိေလေတာ့၏။ ထိုအရိယာပုဂၢဳိလ္တုိ႔သည္ မေဆာက္တည္ရ ဘဲ အၿမဲသရဏဂံု တည္ေနၾကေသာ ပုဂၢဳိလ္မ်ား ျဖစ္၏။ဗုဒၶဘာသာ ဝင္အျဖစ္မွ မည္သည့္အခါမွ မဆံုး႐ံႈးႏုိင္ေတာ့ေပ။ သရဏဂံု၏ ညစ္ညဴးျခင္း၊ ပ်က္စီးျခင္းလည္း မရွိေတာ့ေပ။ ထုိ႔ ေၾကာင့္ အရိယာပုဂၢိဳလ္ျဖစ္မွသာလွ်င္ ေလာကုတၱရာ သရဏဂံုကို ရေပမည္။ ပုထုဇဥ္ဘဝျဖင့္ ဘယ္ေသာအခါမွ မရရွိႏိုင္ေပ၊ မျဖစ္ႏိုင္ ေပ။ အရိယာပုဂၢိဳလ္မ်ား၏ ေလာကုတၱရာ သရဏဂံုသည္ နိဗၺာန္ကို မရမျခင္း ဘဝဆက္တုိင္း တည္ျမဲ ေနလိမ့္မည္။
သရဏဂံုညစ္ႏြမ္းျခင္း အေၾကာင္းသံုးပါး
၁. အဉာဏ-သရဏဂံုသံုးပါးအေပၚ၌ေသခ်ာက်နစြာ မသိျခင္း၊၂. သံသယ- သရဏဂံုသံုံးပါးအေပၚ၌ ယံုမွားသံသယရွိျခင္း၊၃. မိစၦာဉာဏ- သရဏဂံုသံုးပါးအေပၚ၌ မွားယြင္းေသာ အၿမင္၊အယူအဆ ရွိျခင္း။ (မူလ ပဏာသအ႒ကထာ)ထုိသံုးမ်ဳိးတို႔တြင္ ဗုဒၶ ဓမၼ သံဃာဟူေသာ သရဏဂံု သံုးပါးအ ေၾကာင္းကို သိေအာင္ ေလ့လာၿခင္းၿဖင့္ နံပါတ္ (၁)ႏွင့္(၂) ညစ္ႏြမ္း မႈကို ပယ္ေဖ်ာက္ႏုိင္သည္။ နံပါတ္ (၃) ညစ္ႏြမ္းမႈကိုကား ဗုဒၶ ဓမၼ သံဃာ-ဟူေသာ သရဏဂံုအေပၚ၌ ယံုၾကည္ေသာ သဒၶါတရား ႏွင့္ ပညာဉာဏ္ကို ခုိင္မာေအာင္ျပဳလွ်က္ ပယ္ေဖ်ာက္ႏုိင္သည္။ ပယ္ေဖ်ာက္မႈ မျပဳႏုိင္ပါက သရဏဂံုပ်က္စီးျခင္းသို႔ ေရာက္၏။
သရဏဂံုတည္ျခင္း
ရတနာျမတ္သံုးပါးကို သဒၶါ၊ ပညာ ျပည့္စံုစြာျဖင့္ ကိုးကြယ္အား ထားလဲေလ်ာင္းရာ အမွန္ဟူ၍ တစ္ႀကိမ္တစ္ခါ ေဆာက္တည္ထား လွ်င္ ထုိရတနာ ျမတ္သံုးပါးအေပၚ၌ ယံုၾကည္ကိုးကြယ္ ဆည္းကပ္ သည့္စိတ္မေပ်ာက္ေသးသမွ် ကာလပတ္လံုး တည္ၿမဲေန၏။
သရဏဂံုပ်က္ျခင္း ႏွစ္မ်ဳိး
သရဏဂံုပ်က္ျခင္းဟုဆုိရာ၌ အျပစ္ရွိေသာ ပ်က္ျခင္း ႏွင့္ မျပစ္ မရွိေသာ ပ်က္ျခင္း ဟူ၍ ႏွစ္မ်ဳိး ရွိသည္။(၁)ရတနာသံုးပါးကို ယံုၾကည္ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္မႈ မရွိေတာ့ျခင္း။(၂) ေသဆံုးသြားျခင္း။ဗုဒၶ ဓမၼ သံဃာဟူေသာ သရဏဂံုသံုးပါးမွအပ တပါးေသာ ဂုိဏ္း ဆရာမ်ား၊ ရေသ့မ်ား၊ နတ္မ်ား၊ စသည္တို႔ကို “တပည့္ေတာ္၏ အ-သက္ႏွင့္ ခႏၶာကို အပ္ႏွင္း လွဴဒါန္းပါ၏ဟု ကုိးကြယ္ ဆည္းကပ္ သည္ရွိေသာ္ သရဏဂံုပ်က္၏။ ထုိသို႔ ပ်က္ျခင္းမ်ဳိးသည္ အျပစ္ရွိ ေသာ ပ်က္ျခင္းမည္၏။ မေကာင္းေသာ အက်ဳိးမ်ားကိုသာ ရရွိေစ နုိင္သည္။ေသဆံုးသြား၍ သရဏဂံုပ်က္ျခင္းသည္ မျပစ္မရွိေသာ ပ်က္ျခင္း မ်ဳိးျဖစ္၏။ ေသဆံုးၿပီးေနာက္ ထုိသူေဆာက္တည္ခဲ့ေသာ ကံအား ေလ်ာ္စြာ နတ္စည္းစိမ္ ခံစားစံစားရၿခင္း ေကာင္းက်ဳိးခ်မ္းသာ သုခ ႏွင့္ ျပည္စံုျခင္းစေသာ ေကာင္းက်ဳိးမ်ားကို ရရွိနုိင္သည္။ ယခုေခတ္တြင္ ေသဆံုးသြားေသာ သူမ်ားကို သရဏဂံုတင္ၿခင္း ျပဳလုပ္ၾကေလ့ရွိ၏။ ေသသူ၌ စိတ္မရွိ၊ ေစတသိတ္မရွိ၊ ဥတုဇ႐ုပ္ ဟုေခၚေသာ အေလာင္းေကာင္သာ ရွိ၏။ စိတ္မရွိေသာ အေလာင္း ေကာင္ကို အဘယ္သို႔ သရဏဂံုတင္ႏိုင္အံ့နည္း။က်န္ရစ္သူမ်ား၏ သရဏဂံု က်ဳိးျခင္း၊ ပ်က္ျခင္း၊ ေပါက္ျခင္းမွ ျပန္ လည္ တည္သြားေအာင္သာ သရဏဂံုေပးျခင္း ျဖစ္၏။ သရဏဂံု တည္၍ ေကာင္းမႈအစုစုကုိ ျပဳလုပ္ရျခင္းသည္အက်ဳိးမ်ားလွသည္။ ထုိသို႔ေသာေကာင္းမႈသိုလ္မ်ဳိးကို ေသသြားေသာ သူတို႔အား အမွ် ေပးေဝျခင္း ေသသူအတြက္ အက်ဴိးထူးလွ၏။
သရဏဂံုၿဖစ္ မျဖစ္
၁) ေဆြမ်ဳိးျဖစ္၍ ရွိခုိးျခင္း။၂) ေၾကာက္၍ ရွိခုိးျခင္း။၃) ဆရာျဖစ္၍ ရွိခုိးျခင္း။ ဤအေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦး တစ္ေယာက္ကို ရွိခုိးလွ်င္ သရဏဂံု မျဖစ္တည္ေပ။ ယံုၾကည္ၿပီး ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္သည့္ အေနျဖင့္ ရွိခိုးမွသာလွ်င္ သရဏဂံု ျဖစ္တည္သည္။
သရဏဂံုပ်က္ မပ်က္
သရဏဂံုေဆာက္တည္ၿပီးေသာသူသည္ ...(၁) သာသနာေတာ္မွအပ တပါးေသာအယူရွိေသာ တိတၳိတို႔၌ ရေသ့ရဟန္းျပဳထားေသာ ေဆြမ်ဳိးကို “ဤသူသည္ ငါ၏ ေဆြမ်ဳိး တည္း”ဟုအသိရွိလွ်က္ ရိွခိုးေသာသူသည္ သရဏဂံု မပ်က္ေပ။ ရေသ့ရဟန္း မဟုတ္ေသာ ဦးေလး ဘႀကီး စသည့္ ေဆြမ်ဳိးတုိ႔အား ရွိခိုးေသာ သူသည္လည္း သရဏဂံု မပ်က္သည္သာတည္း။(၂) ထို႔အတူ ေၾကာက္ရြံ၍ ဘုရင္ (သို႔) ကိုယ့္၏ အထက္ လူႀကီးကို ရွိခိုးျခင္းသည္လည္း သရဏဂံု မပ်က္သည္သာတည္း။ အဘယ္ေၾကာင့္္ဆိုေသာ္ ဘုရင္ကို ျပည္သူတို႔က ပူေဇာ္အပ္ေသာ ေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ မရွိခုိးအပ္ မ႐ိုမေသျပဳအပ္သည္ရွိေသာ္ အ က်ဳိးမဲ့ကိုသာ ၿဖစ္ေစေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း ရွိခိုးရ၏။ ထုိသို႔ ရွိခိုးခဲ့ေသာ္ သရဏဂံု မပ်က္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ယခုေခတ္ ကိုယ့္အ ထက္ လူႀကီးကို ေၾကာက္သျဖင့္ လက္အုပ္ခ်ီေသာ္ ေဆာက္တည္ ထားေသာ သရဏဂံုသည္ မပ်က္ႏုိင္ဟု မွတ္ယူရမည္။(၃) တစ္ခုခုေသာ အတတ္ပညာကို သင္ေပးေသာ တိတၳိကို “ဤသူသည္ ငါ၏ ဆရာတည္း”ဟူ၍ မိမိ၏ ဆရာအမွတ္ျဖင့္ ရွိခိုး ျခင္းသည္လည္း သရဏဂံုမပ်က္ေပ။
သရဏဂံုေဆာက္တည္ျခင္း
သရဏဂံုေဆာက္တည္ခ်င္ေသာသူသည္….ေအာက္ပါအတုိင္းေဆာက္တည္ရမည္။အဇၨတေဂၢ ပါဏုေပတံ...ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစၦာမိ။ ဓမၼံ သရဏံ ဂစၦာမိ။ သံဃံ သရဏံ ဂစၦာမိ။ဒုတိယမၸိ ဗုဒၶံ...,
တတိယမၸိ ဗုဒၶံ...
စသည္ျဖင့္ ဆက္ဆုိပါ။
အဇၨတေဂၢ- ယေန႔ကို အစျပဳ၍၊ ပါဏုေပတံ-အသက္ရွည္သမွ် ကာလပတ္လံုး၊ ဗုဒၶံ - ျမတ္စြာဘုရားကို၊ သရဏံ သရဏံဣတိ - ဆင္းရဲကို ေဖ်ာက္တတ္ ခ်မ္းသာကို ေဆာင္ေပတတ္၏ ဟူ၍၊ ဂစၦာမိ- မွီဝဲဆည္းကပ္ပါ၏။ဓမၼံ- မဂ္ေလးပါး ဖုိလ္ေလးပါး နိဗၺာန္ ပရိယတ္ဟု ဆိုအပ္ေသာ ဆယ္ပါးေသာ တရားေတာ္ျမတ္ကို၊ သရဏံ သရဏံဣတိ- ဆင္းရဲ ကို ပယ္ေဖ်ာက္တတ္ ခ်မ္းသာကို ေဆာင္တတ္၏ ဟူ၍၊ ဂစၦာမိ- မွီဝဲဆည္းကပ္ပါ၏။သံဃံ- သမုတိ အရိယာ သံဃာေတာ္အေပါင္းကို၊ သရဏံ သရဏံဣတိ - ဆင္းရဲကို ပယ္ေဖ်ာက္တတ္ ခ်မ္းသာကို ေဆာင္ တတ္၏ ဟူ၍၊ ဂစၦာမိ- မွီဝဲ ဆည္းကပ္ပါ၏။
သရဏဂံုတည္ျခင္း၏အက်ဳိး
သရဏဂံုသံုးပါးကို အျမဲမျပတ္ ရြတ္ဆုိပြားမ်ားသျဖင့္ ေကာင္းက်ဳိး မ်ား အဆင့္ဆင့္ ရရွိသြားေသာ တိသရဏဂမနိယမေထရ္ အ- ေၾကာင္းကို သာဓကအျဖစ္ ထုတ္ျပပါမည္။တိသရဏဂမနိယမေထရ္ ေလာင္းလ်ာအမ်ဳိးေကာင္းသား တစ္ ေယာက္သည္ ေရွးေရွးဘုရားရွင္တုိ႔ ထံေတာ္၌ (ဣဒံေမ ပုညံ နိဗၺာနႆ ပစၥေယာ ေဟာတု) မဂ္ဖိိုလ္နိဗၺာန္ ရလုိပါေၾကာင္း ဆု ေတာင္းခဲ့သည္။ ထုိထိုဘဝ၌ ဝဋ္ကင္းရာ နိဗၺာန္ကို ရျခင္းေရာက္ ၿခင္း၏ အေထာက္အပံ့ ျဖစ္ကုုန္ေသာ ဒါနေကာင္းမႈ သီလေကာင္း မႈ ဘာဝနာေကာင္းမႈတုိ႔ကို ဆည္းပူးျပဳလုပ္ကာ အားထုတ္ခဲ့သည္။ထုိသုိ႔အားထုတ္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ဝိပႆီျမတ္စြာဘုရားရွင္ လက္ ထက္ေတာ္အခါ၌ ဗႏၶဳမတီၿမိဳ႕ေတာ္ရွိ အမ်ဳိးေကာင္းသား အိမ္္၌ ကံ အားေလ်ာ္စြာ ေမြးဖြားခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ သူ၏မိဘႏွစ္ပါးစလံုးသည္ မ်က္စိႏွစ္ကြင္း အလင္း မရရွိၾကပါ။ တစ္ေန႔တြင္ ဝိပႆီျမတ္စြာ ဘုရားရွင္ ေဟာၾကားေသာ တရားေတာ္ကို နာၾကားရသည့္အခါ ရ ဟန္းျပဳခ်င္စိတ္မ်ား ျဖစ္ေပၚလာခဲ့သည္။ သိုေသာ္ မိဘႏွစ္ပါးစလံုး သည္ မ်က္မျမင္မ်ား ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ရဟန္းျပဳခြင့္ မရရွိခဲ့ပါ။ မ်က္ မျမင္ မိဘႏွစ္ပါးကို ထားခဲ့၍ ရဟန္းျပဳခဲ့ပါက သင့္ေတာ္မည္ မ ဟုတ္ေပ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ မိဘမ်ားကို လုပ္ေကြ်းရင္း မည္ကဲ့သုိ႔ေသာ တရားကို က်င့္ၾကံရရင္လွ်င္ ေကာင္းမည္နည္းဟု ရွာေဖြၾကည့္ေသာအခါ သ-ရဏဂုံသံုးပါးကို အျမဲမျပတ္ ရြက္ဆုိေနပါက အက်ဳိးတရား အား- ႀကီးေၾကာင္း သိရွိခဲ့၏။ ထုိအခါ ရဟန္းေတာ္ တစ္ပါးထံ၌ သရဏဂုံ သံုးပါးကို ခံယူေဆာက္တည္ကာ သတိရသည့္အခါတုိင္း ရြတ္ဆုိ ပြားမ်ားေနခဲ့သည္။အလုပ္လုပ္ရင္လည္းရြတ္ဆုိပြားမ်ားေနခဲ့သည္။ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္အထိ ရြတ္ဆုိပြားမ်ားေနခဲ့သည္။ မိဘႏွစ္ပါးကို လည္း အသက္ထက္ဆံုး ျပဳစုလုပ္ေကြ်းခဲ့သည္။မိဘႏွစ္ပါး ကြယ္လြန္ၿပီးသည့္ေနာက္ သူလည္း ထိုဘဝမွ ကြယ္ လြန္ အနိစၥ ေရာက္ခဲ့သည္။ သရဏဂံုသံုးပါးကို ရြတ္ဆုိခဲ့သည့္ အစြမ္းသတၱိ ႏွင့္ မိဘႏွစ္ပါးကို ၿပဳစုလုပ္ေကြ်းခဲ့သည့္ အစြမ္းသတၱိ တုိ႔ေၾကာင့္ ဘဝသံသရာ က်င္လည္စဥ္ သိၾကားမင္းအျဖစ္က ႀကိမ္ (၈ဝ)၊ စၾကာဝေတးမင္းအျဖစ္က (၅၇)ႀကိမ္ ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ သရဏ ဂံု၏အက်ိဳးသည္ ဤမွ်ေလာက္ ၾကီးမားပါေပသည္။ ေနာက္ဆံုးဘဝ ေဂါတမဘုရားရွင္လက္ထက္ သာဝတိၳျပည္ရွိ သူေ႒းတစ္ဦး၏သားအၿဖစ္ ပဋိသေႏၶေန၍ ေမြးဖြားခဲ့ပါသည္။ ခုႏွစ္ နွစ္သား အရြယ္တြင္ ကေလးတို႔သဘာဝအတိုင္း သူငယ္ခ်င္းမ်ား ႏွင့္ ေဆာ့ကစာရင္း ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း တစ္ေက်ာင္း အတြင္းသို႔ ေရာက္သြားခဲ့ၾကသည္။ ထုိေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုးေနထိုင္ေသာ ရ-ဟန္းေတာ္မွာ ရဟႏၲာျဖစ္ပါသည္။ ရဟန္းေတာ္မွ ကေလးမ်ားအား ေခၚၿပီး သရဏဂုံကို သင္ေပးသည့္အခါ တိသရဏဂမနိယမေထရ္ ေလာင္းလ်ာ အမ်ဳိးေကာင္းသားေလးမွာ တစ္ႀကိမ္တည္းႏွင့္ အားလံုးကို အလြတ္ရခဲ့သည္။
ထို႔ေနာက္ သူ၏စိတ္ထဲတြင္ ဤသရဏဂံုတရားကို သူပြားမ်ားခဲ့ ဘူးသည္ဟု အတိတ္ကို သိေသာဉာဏ္ (ဇာတိႆရဉာဏ္) ေပၚ လာခဲ့သည္။ သူ၏ စိတ္ထဲတြင္လည္း ဝမ္းသာမႈ ပီတိေသာမနႆ မ်ား ျဖစ္ေပၚလာခဲ့သည္။ ထုိပီတိေသာမနႆတုိ႔ကို ဉာဏ္ႏွင့္ ဆင္ ၿခင္၍ ႐ႈၾကည့္သည့္အခါ ျဖစ္ၿပီးလွ်င္ ပ်က္ပ်က္သြားေသာ အနိစၥ သေဘာတရားမ်ားျဖစ္ေပၚလာခဲ့သည္။ ျဖစ္ျခင္း၊ ပ်က္ျခင္းသေဘာ အျမဲမျပတ္ ႏွိပ္စက္ေသာေၾကာင့္ ဆင္းရဲျခင္း ဒုကၡသေဘာ တရား မ်ားလည္း ျဖစ္ေပၚလာခဲ့သည္။ ထုိသေဘာတရားမ်ားကို အဖန္ဖန္ ဆန္းစစ္ၾကည့္ေသာအခါ အႏွစ္သာရဟူ၍ ဘာမ်ွတစ္ခုမွ် ရွာေဖြ၍ မရေသာ အနတၱသေဘာမ်ားလည္း ေပၚလာခဲ့သည္။ ဤကဲ့သုိ႔ ဝိပႆနာဉာဏ္မ်ား တဆင့္ထက္တဆင့္ ၿမင့္တက္လာကာ ထိုဝိပႆနာဉာဏ္၏ အဆံုးတြင္ အာသေဝါကင္းကြာ ရဟႏၲာအျဖစ္သို႔ ေရာက္ ရွိခ့ဲသည္။ အရဟတၱမဂ္ဉာဏ္ႏွင့္အတူ မည္သည့္အခါမွ် ပ်က္စီးျခင္း မရွိႏိုင္သည့္ ေလာကုတၱရာ သရဏဂံုကို ခုိင္ၿမဲစြာ ရရွိ သြားခဲ့သည္။
တိသရဏဂမနိယမေထရ္ၿမတ္က ဝမ္းသာလြန္း၍ သူ၏အေၾကာင္း ကို ေျပာျပခ်င္ေသာေၾကာင့္ ရဟန္းေတာ္မ်ားကို စုေဝးဖိတ္ၾကား ကာ သူ၏ ဘဝျဖစ္စဥ္ကို ဤသုိ႔ ေလွ်ာက္ထားခဲ့သည္။"စည္းလံုးညီညာ ေရာက္လာၾကကုန္ေသာ သံဃာေတာ္ အရွင္သူ ျမတ္တုိ႔ဘုရား။ အရွင္ျမတ္တုိ႔၌ ၾကားႏိုင္ေသာ ေသာတဝိညာဏ္ဟု ေခၚဆုိအပ္သည့္ နာမ္တရားသည္ ရွိပါေပ၏။ယခုေလွ်ာက္ထားမည့္ ဘုရားတပည့္ေတာ္၏ ကိုယ္တုိင္ၾကံဳေတြ႔ ခဲ့ရေသာ အေၾကာင္း အရာကို အာ႐ံုစိုက္၍ နာယူေတာ္မူၾကပါဘု ရား။”ဟုဆိုကာ သူ၏ ဘဝျဖစ္စဥ္ကို ေဟာၾကားခဲ့သည္။
ထုိေနာက္ ဆက္လက္၍ ”စည္းလံုးညီညာ ေရာက္လာၾကကုန္ ေသာ သံဃာေတာ္ အရွင္ျမတ္တုိ႔ ဘုရား ေလာကတစ္ခြင္၌ ျမတ္ စြာဘုရားသည္ ဥေဒေတာက္ကၽြန္း ေနစက္ဝန္းကဲ့သို႔ ေပၚေပါက္၍ ေနပါ၏။ ျမတ္စြာဘုရားသခင္၏ အဆံုးအမတရားေတာ္တုိ႔သည္ လည္း ေလာက၌ အထင္အရွား ျဖစ္ ေပၚ၍ ေနပါေပ၏။စိုးရိိမ္ေသာက ေဘးဒုကၡတည္းဟူေသာ ေညႇာင့္တံသင္းတို႔ကို ပယ္ေပ်ာက္ဖ်က္ဆီးတတ္ေသာ၊ ေသျခင္းကင္းရာျဖစ္ေသာ တရား ဓမၼတည္းဟူေသာ စည္ေတာ္ ႀကီးကိုလည္း တီးခတ္၍ ေနၾကပါေပ ကုန္၏။ကုသိုလ္ေကာင္းမူျပဳရာ လယ္ယာေျမေကာင္းသဖြယ္ ျဖစ္ပါေပ ထေသာ အတုမရွိ အျမတ္ဆံုး အသာဆံုးျဖစ္ေတာ္မူေသာ သာသ နာေတာ္ျမတ္ႀကီး၌ စြမ္းႏိုင္ၾကသည့္အားေလ်ာ္စြာေကာင္းစြာျပဳအပ္ ေသာ ေကာင္းမႈကုသိုလ္မ်ားကို ျပဳၾကကုန္ေလာ၊့ ပါရမီ ၿပည့္စံုလံု ေလာက္သည့္အခါ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကို ေတြ႔ျမင္ခံစားၾကရေပလိမ့္မည္္”ဟု ေလွ်ာက္ထားခဲ့သည္။
ထို႔ေနာက္ သရဏဂံု၏အက်ဳိးတရားမ်ားကို ဆက္လက္၍ ေဟာ ၾကားခဲ့သည္။
သရဏဂံုသံုးပါးကို အျမဲမပ်က္ရြတ္ဆိုပြားမ်ားေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ေအာက္ပါ အက်ဳိးတရားမ်ားကို ရရွိနုိင္ပါသည္။
၁. ဒိသာသု ပူဇိေတာ ေဟာမိ = သြားေလရာ အရပ္တိုင္း၌ ေလးစားျမတ္ႏုိးျခင္းခံရမည္။ ၂. တိကၡပေညာ ဘဝါမဟံ= ဉာဏ္အလြန္ထက္ျမက္မည္။၃. သေဗၺ ေဒဝါႏုဝတၱႏၲိ= နတ္တုိ႔၏ ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းခံရမည္။၄. အမိတေဘာဂံ လဘာမဟံ= စီးပြားေရး အဆင္ေျပမည္။၅. သုဝဏၰဝေဏၰာ သဗၺတၳ= ျဖစ္ေလရာဘဝတုိင္း၌ ႐ုပ္အဆင္းအလြန္လွပမည္။၆. ပဋိကေႏၲာ ဘဝါမဟံ= ျဖစ္ေလရာ ဘဝတုိင္း၌ လူခ်စ္လူခင္ အလြန္ေပါမည္။၇. မိတၱာနံ အစေလာ ေဟာမိ= ျဖစ္ေလရာ ဝတုိင္း၌ မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္း ခုိင္ၿမဲမည္။၈. ယေသာ အဗၻဳဂၢေတာ မမံ= ျဖစ္ေလရာ ဘဝတုိင္း၌ လူအမ်ား၏ ေလးစားၿခင္းခံရမည္။ေကာင္းေသာစကားမ်ားကိုသာ ေျပာၾကမည္။ ေကာင္းသတင္းမ်ားသာ ေက်ာေဇာလိမ့္မည္ဟု တိသရဏမေထရ္ ရဟႏၲာအရွင္ၿမတ္က ေဟာၾကားခဲ့ပါသည္။
ဒီဃနိကာယ္ (ႏွာ-၃၃၂) သံယုတၱနိကာယ္ (ႏွာ-၃၄၁) တို႔၌ လာေသာ သရဏဂံု၏ အက်ဳိးတရားမ်ားမွာ-၁။ ယခုပစၥဳပၸန္ဘဝ၌ က်ေရာက္ဆဲ က်ေရာက္လတၱံ႔ေသာ ေဘးရန္ အႏၲရယ္မ်ားရွိၿခင္း၊ ေၾကာက္ရြံျခင္း၊ ထိတ္လန္႔ျခင္း၊ ကိုယ္ဆင္းရဲ ျခင္း၊ စိတ္ဆင္းရဲျခင္း၊ အပါယ္ေလးပါးသုိ႔ လားေရာက္ရျခင္းစသည္ တုိ႔ကို တားျမစ္ဖ်က္ဆီးေပးတတ္၏။
၂။ ေနာင္ဘဝ နတ္ျပည္သို႔ ေရာက္သည့္အခါတြင္လည္း သရဏဂုံ တည္ေသာနတ္သည္ သရဏဂံု မတည္ေသာ နတ္ထက္ အသက္ ရွည္ျခင္း၊ အဆင္းလွျခင္း၊ အေႁခြအရံေပါမ်ားျခင္း၊ အပူေဇာ္ခံရျခင္း၊ ထက္ျမက္ေသာ ဉာဏ္ပညာရွိျခင္း၊ မႏႈိင္းယွဥ္ႏိုင္ေသာ စည္းစိမ္း ခ်မ္းသာကုိ ရရွိျခင္း၊ ေရႊအဆင္းႏွင့္တူေသာ အဆင္းရွိျခင္း၊ ခ်စ္ခင္ ႏွစ္သက္မႈကုိ ရရွိျခင္း၊ ေက်ာ္ေစာထင္ရွားျခင္း၊ အစိုးရျခင္း၊ နတ္ တုိ႔၏ အာ႐ံုငါးပါးတြင္ သာလြန္ျခင္း၊ မိမိ၏အလိုကို အျခားေသာ နတ္မ်ားက လုိက္ေလ်ာၾကရျခင္း၊ မိမိ၏ အေဆြခင္ပြန္းမ်ားကို မည္ သူကမွ်ပ်က္စီးေအာင္ မျပဳလုပ္ႏုိင္ျခင္းစသည့္ အက်ိဳးတရားတုိ႔ျဖင့္ ျပည့္စံု နုိင္ပါသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ အလြန္အလုပ္မ်ား၍ တရားအားထုတ္ရန္အတြက္ အခ်ိန္မရေသာ သူမ်ားသည္ သရဏဂုံသံုးပါးကုိ အျမဲမျပတ္ ရြတ္ ဆုိပြားမ်ားသင့္ပါသည္။ ထုိသုိ႔ ရြတ္ဆုိပြားမ်ားရျခင္း အက်ိဳးေၾကာင့္ တေန႔ေန႔ တခ်ိန္ခ်ိန္တြင္ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ၿပဳၾကရပါမည္။ သံ သရာ၌ က်င္လည္ရလွ်င္လည္း ေဖၚျပခ့ဲေသာ အက်ဳိးတရားမ်ားကို ရရွိပါလိမ့္မည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သရဏဂုံ သံုးပါးကို သတိရတုိင္း အမွတ္ ရတိုင္း စိတ္ထဲမွာ ရြတ္ဆိုပြားမ်ားၾကပါဟု တုိက္တြန္းရင္း လကၤာ ေဆာင္ပုဒ္ေလးျဖင့္ နိဂံုးခ်ဳပ္အပ္ပါ သည္။
အရွင္ဥကၠံသ(ဖားေအာက္ေတာရ)

by Dhamma Web